عملیات هات تپ بر روی خطوط لوله
اپراتورها می‌توانند طی مراحل پنج‌گانه‌ی زیر شرایط اقتصادی انجام عملیات هات‌تپ را به عنوان جایگزین خاموش کردن خط ارزیابی کنند:
مرحله 1: تعیین شرایط فیزیکی خطوط لوله موجود.
در این مرحله لازم است اپراتورها به منظور حصول اطمینان از ایمنی پروژه حداکثر فشار عملیات (حین انجام هات‌تپ)، نوع ماتریال لوله (فولاد، چدن نشکن، پلاستیک)، و خصوصیات خط لوله اصلی (خوردگی در داخل یا خارج، ضخامت دیواره و…) را تعیین کنند. فقط زمانی می‌توان اتصال را روی خط لوله نصب کرد که ماتریال لوله اصلی مناسب باشد. سایر شرایطی که می‌بایست مورد ارزیابی قرار گیرند عبارتند از مکان نزدیک‌ترین ولو که حین حادثه می‌توان بمنظور جداسازی خط مورد استفاده قرار داد، سایز مطلوب انشعاب، فضای کاری حول محل اتصال، محل سایر جوش‌های خط لوله، و عیوب یا موانع احتمالی. اپراتورها همچنین باید در مورد خطوط لوله‌ی حلقوی و دارای زانو نیز تصمیم‌گیری کنند، چنان‌که بسیاری از شرکت‌ها از انجام عملیات در محل‌هایی که ممکن است خرابی به بار بیاید اجتناب کرده و عملیات را به قمست‌های موازی خط لوله منتقل می‌کنند. توصیه می‌شود که در نهایت یک برنامه مکتوب حاوی ارزیابی کامل موارد فوق روی محل اتصال آماده شود.
مرحله2: محاسبه هزینه انجام انشعاب به روش خاموش کردن خط
هزینه یک پروژه‌ی عملی شامل هزینه‌های مستقیم نظیر ماتریال‌ها و تجهیزات، نیازهای جوشکاری، کنترل کیفیت، هزینه تخلیه و بازسازی، نیروی کار، و هزینه‌های برنامه‌ریزی می‌باشد. هزینه‌های غیرمستقیم اضافی و هزینه‌های پنهان می‌تواند عبارت باشد از هزینه‌های ناشی از بستن ولوها، تبلیغات، حفاری برای استاپل‌ها و اتصالات پاکسازی. به اپراتورها توصیه می‌شود برای تعیین دقیق این هزینه‌ها به داده‌های پیشین و مستندات قبلی خود رجوع کنند.